Wat is het beste moment om een boom te planten?
Je hebt de spreuk ‘Het beste moment om een boom te planten was twintig jaar geleden. Het één-na-beste moment is nu.‘ misschien wel eens voorbij zien komen. Leek ons een goed idee om dan maar gelijk de daad bij het woord te voegen. En omdat februari de maand bij uitstek is voor fruitboompjes, is dat precies wat we afgelopen zondag gedaan hebben. Maar liefst 67 boompjes gingen de grond in (en diezelfde dag is er wegens de storm ook één gelijk weer spoorloos verdwenen).
Rob schreef dit mooie verslag van de dag:
Ik was de straat al uit, toen ik zondagochtend door Roos teruggefloten werd. ‘Je vergeet je wraps, Rob, die staan nog in de koelkast.’ Een minuut later stuurde ik mijn auto alsnog richting het Brabantse Cromvoirt, waar voor mij – zo wist ik op voorhand – een nieuwe wereld zich zou openbaren. De workshop fruitbomen enten – met mijn metgezellen van Klein Groenrijk, een leefgemeenschap in wording – was immers voor mij niet alleen een noviteit, maar ook een uitnodiging om mezelf eens van een andere kant – met snoeimes en voedselbosambities – te leren kennen.
Bij de Vlaamse schuur – daar waar het allemaal stond te gebeuren – was letterlijk de groene loper uitgelegd. En terwijl de wind en regen al min of meer vrij spel hadden, werden we al snel gevangen in het verhaal van Ton van Oers, de gastvrije eigenaar van de stokoude schuur die – zo bleek – in 2019 vanuit de dorpskern van Cromvoirt als zijnde bijna vervallen was opgepakt en 130 meter verder in vrijwel originele staat opnieuw is opgetrokken. De schuur was van vóór 1852, sowieso, vertelde Ton ons. In een van de balken is zelfs het jaartal 1732 gevonden. In elk geval draagt het constructies zoals ze in die vorige eeuwen gebruikt werden. Zonder houtzaagfabriek dus, maar met kromme, natuurlijke boomstambalken, met pilaren van inmiddels versteend eiken en alles met zoveel liefde en toewijding vervaardigd. Een monumentaal werk, ‘zoals er nog maar drie in de omgeving bestaan,’ vertelde Ton ons met zichtbare trots.
Nog nauwelijks bekomen van dit indrukwekkende bouwsel en de geschiedenis ervan, nam Monique Wescher ons mee in de wereld van de fruitbomen. Ze is – zo vertelde ze – eigenaar van een kwekerij voor oude fruitrassen, Op Goede Grond. Holistisch en bewust ongecertificeerd ecologisch. Monique verhaalde over meer dan 200 appelrassen en 75 peersoorten, die ze ten zuiden van Breda op hoge en lage stam enten. Die techniek ging ze ons in een klein uurtje ook leren, zodat wij – als toekomstige grond- en voedselhoeders – daar ons voordeel mee konden halen. Wim, het informele opperhoofd bij deze gelegenheid, had uitgerekend dat we met ongeveer 60 te planten appel- en perenboompjes spekkoper zouden zijn. Dat aantal bleek twee uur later te zijn gehaald. Al moet ik bekennen dat ik zelf na wat vingeroefeningen gedaan te hebben met snijmessen, wikkelaars en proeftakjes het échte werk overliet aan mijn liefdevolle en fanatiekere metgezellen. Ik schoot terug in mijn comfortabelere rol van bemoediger, supporter en gezelschapsvinder. Bovendien verliet ik noodgedwongen – vanwege huiselijke verplichtingen – ook wat eerder het ent-toneel, nog voordat de boompjes geplant konden worden. Maar niet voordat ik van Ed de expliciete vraag kreeg of ik vooral nog maar het recept wilde delen van die overheerlijke stukjes wrap. Bij Klein Groenrijk begint iedereen zo zijn plekje te vinden. Bij deze: Wrap 1: Geitenkaas, honing, rucola en walnoten Wrap 2: Zalm, monchou, dillesaus en bosuitjes.
Het verhaal over de Vlaamse schuur vind je hier: https://www.bd.nl/…/cromvoirtse-liefhebbers-van…/…
Van Op Goede Grond hier: https://www.op-goede-grond.nl/ en https://www.bndestem.nl/…/deze-kwekers-hebben-een…/…
En zo stonden ze er ~2 maanden later al bij:
